ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ณ
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนมหิดลวิทยานุสรณ์

วันที่ 6-8 ธันวาคม 2552

กลุ่มที่ 1

มาเข้าค่ายเข้าป่าสะแกราช   กับอาจารย์โอพาสพาสับสน
เล่นแต่มุกรามกชลวน   เราทุกคนหรรษาพาสุขใจ
คืนวันแรกไปดูดาวถึงสี่ทุ่ม   เห็นตุ่มตุ่มบนท้องฟ้าดูสดใส
ทั้งดาวเล็กดาวใหญ่คละกันไป   กลางพงไพรดูสว่างงดงามตา
ตื่นขึ้นมาตอนเช้าไปดูไก่   นกประจำชาติไทยอยู่กลางป่า
ข้างทางเดินแมกไม้ระรานตา   สมนามว่าไก่ฟ้าพญาลอ
สุดทางเดินเจอฝายเก็บกักน้ำ   เย็นชุ่มฉ่ำแสนสบายดั่งใจหนอ
เดินเฉื่อยๆเรื่อยเห็นแมลงปอ   ไม่รีรอโพสต์ท่าถ่ายรูปกัน
ถึงตอนเที่ยงรีบวิ่งไปกินข้าว   เดินจ้ำอ้าวเตาะเขาอย่างขบขัน
ทะลุป่าทะลุน้ำไปด้วยกัน   อย่างเมามันส์ทุกคนอารมณ์ดี
พอพลบค่ำหลังทำโปรเจ็คเสร็จ   คัดกลอนเด็ดพร้อมวาดภาพระบายสี
ภาพพี่แบงค์ดูแล้วน่าสุนทรี   หลังจากนี้ต้อง present งานจากใจ
ขอขอบคุณพี่เดี่ยวและลุงปุ๊   พร้อมพี่อิ๊ตจุ๊ ๆ ลุงสมัย
เรา MWIT จะรักษาป่าสื่อไป   ซึ่งคงไว้ความทรงจำวันงดงาม

กลุ่มที่ 2

สถานีวิจัยสะแกราช   พาเปรื่องปราชญ์ความรู้คู่ไพรสัณฑ์
ไม่ต้องใช้ตำราพาวกวน   เราทุดกคนเรียนรู้จากของจริง
ป่าเต็งรังป่าดิบแล้งเรารู้จัก   อีกรู้รักษ์ปกปักทั้งชายหญิง
นกผีเสื้อกระจงค่างและลิง   ได้พักพิงอิงอาศัยช่วยเกื้อกูล
มหิดลนำพาวิทยาศาสตร์   สะแกราชพืชสัตว์ไม่สาบสูญ
ช่วยปลูกป่ารักษาให้เพิ่มพูน   ป่าสมบูรณ์อยู่คู่ไทยไปตราบนาน

กลุ่มที่ 3

สะแกราชเอ๋ยสะแกราช   แสนสะอาดสดชื่นละสุขสันต์
มีดวงดาวสุขสกาวทุก ๆ วัน   ไก่ฟ้าอันวิจิตรสยามมิน
พวกเราทำหน้าที่เมื่อถึงคราว   มาบุกป่าฝ่าไพรไล่กังฉิน
และต้านคนตัดป่าผู้โกงกิน   ไม่สูญสิ้นซึ่งแผ่นดินป่าไทยเอย

กลุ่มที่ 4

สะแกราชแดนดินถิ่นอีสาน   ทั้งพงไพรป่าไม้ถิ่นอาศัย
ทั้งเหล่าสัตว์พืชพรรณสมุนไพร   นำสิ่งเหมือนมาวิจัยใช่ไหมพวกเรา
เมื่อลมหนาวยามเช้าผัดสู่ผิว   ทั้งอญูพัดปลิวล่องส่องไสว
เสียงนกร้องเริงร่ามาแต่ไกล   กระรอกขาววิ่งผ่านไปให้เราดู
ท่องพงไพรเดินป่าพาสุขสันต์   เดินทั้งวันถึงเหนื่อยเราก็สู้
เพราะว่ามีธรรมชาติที่น่าดู   พญาลอและงูอยู่เรียงราย
ยามตากค่ำหมูดาวช่างสวยปัก   แต่ความรักของของเราเริ่มจางหาย
หากได้เพียงคนรักอยู่ข้างกาย   คงจะตายตาหลับกับดวงดาว
ทั้งข้าวจี่ข้าวโป่งและข้าวโพด   เห็นพี่โน่โกชิกินกันใหญ่
ทั้งกังฉินและหยวนเพ่นควับไป   มะปรางเฟิร์น gassip ไปในพิชา
ทั้ง 2 วันความทรงจำของชีวิต   เป็น 2 วันที่ดวงจิตเฝ้าใฝ่หา
เป็น 2 วันที่สุขทุกข์ร่วมกันมา   เป็น 2 วันที่ตรึงตราพานิรันด์

กลุ่มที่ 5

มหิดลมาเยือนสะแกราช   ไม่แคล้วคลาดป่าหนาวน้ำค้างเหน็บ
กลางวันเห็นไก่ฟ้าพญาเย็น   กลางคืนเห็นดวงดาวหลายร้อยพัน
มาเข้าค่ายวิชาการท้าลมหนาว   อยากบอกกล่าวเล่าว่าช่างสุขสันต์
ย่างข้าวจี่ข้าวโพดข้างโป่งมัน   รวมกลุ่มกันนั่งมองชมหมู่ดาว
อรุณรุ่งมาเยือนพร้อมเสียงนก   ดังก๊กกกชวนส่องดูในหมอกขาว
นกแขกเต้าส่องดูแพร่งพราว   งามสกาวเอกลักษณ์ของนกไทย
สะแกราชผืนป่าที่กว้างขวาง   พวกเราต่างพากันเดินป่ากว้างใหญ่
ชมต้นไม้รากเถาสมุนไพร   พาดวงใจของพวกเราให้เพลิดเพลิน
ทุกวันนี้ผืนป่าในโลกนั้น   น้อยตามกันตามน้ำที่เก้อเขิน
พวกเราชาวมหิดลสัญญาว่าจะไม่เมิน   ธรรมชาติจะต้องคงอยู่ต่อไป

กลุ่มที่ 6

สถานีวิจัยสะแกราช   มาค่ายวิทยาศาสตร์แสนสุขสันต์
ได้ความรู้ความสนุกทุกคืนวัน   แหงนมองจันทร์ฝันดาราน่าภิรมย์
เห็นฝูงสัตว์น้อยใหญ่ในหมู่พฤกษ์   ยิ่งระทึกเห็นไก่ฟ้าน่าสุขสม
นกแขกเต้านกเขาเข้าชม   สมหมายสุขใจเอย

กลุ่มที่ 7

มหิดลมาเยือนสะแกราช   ได้มาวาดภาพสวยในคืนหนาว
สื่อความไว้ถ่ายทอดไปทุกเรื่องอราว   ในราตรีทีมีดาวเต็มนภา
ผ่านป่าดงพงไพรมาใหญ่น้อย   ตะวันคล้อยลอยลับไปที่ใดหนา
หมู่วิหคบินเหาะไปลับตา   เหลือเพียงป่าหว้าเหว่าที่เรไร
ขอขอบคุณลุงเดี่ยว แลพี่อิ๊ต   คุณลุงกฤษณ์ ลุงปุ๊ ลุงสมัย
มอบความรู้ความสนุกสบายใจ   รำลึกไว้ตลอดไปตราบเท่านาน

กลุ่มที่ 8

ชาว MWIT มาถึงสะแกราช   ตะวันสาดส่องงนานาพันธุ์
ความเย็นเยือกเยี่ยงอากาศยามเหมันต์   ประกอบกันงดงามยิ่งดุจมโน
ละสายตากลับมามองเพื่อน ๆ   อาจารย์เตือนให้ลงจากรถคันโต
เราเด็ก ๆ รีบทำตามไม่โอดโอ้   ร้องโอ้โฮกลิ่นอาหารนั้นหอมจัง
ทานข้าวเสร็จเราเข้ากลุ่มที่จัดมา   ครูถามหาชื่อกลุ่มคิดเสร็จยัง
กลุ่มข้าง ๆ ร้องเพลงกลุ่มด้วยเสียงดัง   อนิจจาจิตตังเราไม่มี
วันแรกเรียนอุตุวิทยา   และต่อมาอิฐประสานไม่มีสี
เพราะเราทำมาจากปฐพี   ไม่ต้องมีสีเติมแต่งเพิ่มราคา
ต่อมาเข้าห้องนิทรรศการ   เพื่อสืบสานองค์ความรู้เรื่องพันธุ์ป่า
ทั้งเต็งรังและดิบแล้งที่ฟังมา   ดีหนักหนาเพิ่มความรู้ทั่ว ๆ กัน
พอตกเย็นเรียนพืชพรรณและดูนก   จะได้ดูวิหคอย่างสุขสันต์
แต่เย็นนี้ที่เราเที่ยวชมกัน   สิ่งสิ่งนั้นคือไก่ฟ้าพญาลอ
ตกกลางคืนพวกเราปิ้งข้าวจี่   ข้าวโป่งมีช่วยทำน้ำลายสอ
ข้าวเกรียบว่าวกินไปพรางขณะรอ   สวยจริงหนอท้องฟ้ายามค่ำคืน
แสนสายัณห์ปลูกเราในยามเช้า   เพื่อให้เราได้ดูนกหลังจากตื่น
ดูนกเสร็จพวกเราต่างชื่นมื่น   จากวันคืนอันเหน็ดเหนื่อยของเมื่อวาน
พอพวกเราทานข้าวเสร็จเรียบร้อย   ก็ทยอยเข้าที่พักกันตามกาล
จะเดินเล่นเที่ยวป่าอีกไม่นาน   ไม่อาจหาญเดินเที่ยวไม่เตรียมตัว
ถึงเวลาได้เดินสุขใจนัก   ได้รู้จักพืชมากมายไปท้วนทั่ว
กินพืชป่ามากมายจนอาจมัว   จนได้กลัวไม่สบายไปตามกัน
หลังได้เที่ยวเสร็จแสนอุรา   ได้เดินหาหัวข้อมาแบ่งปัน
ทำวิจัยอีกแล้วเครียดฉับพลัน   โอ้สวรรค์อยู่ไหนช่วยฉันที