ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม

สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนสตรีนนทบุรี  ร่นที่ 1

วันที่ 7-9 ธันวาคม 2553

กลุ่มที่ 1-2

สะแกราชนี้มีดีที่ตรงไหน   ดีอย่างไรเราจะได้รู้กันหนา
ได้รู้จักสัตว์ต่าง ๆ มีนานมา   ทั้งสัตว์ป่าสัตว์สงวนมีมากมาย
ที่นี่สอนให้รู้จักรู้รักษา   พัฒนาธำรงอยู่ให้สืบไป
ให้กลุ่มชนรุ่นหลังได้รู้ไว้   ผืนป่าไทยจะดำรงชั่วนิรันดิ์

 

กลุ่มที่ 3-4

จากนนทบุรีมาจนถึงที่แห่งนี้   ที่ที่มีความงามแห่งพฤกษา
ประกอบด้วยเหล่าพืชพรรณสัตว์นานา   มีผืนดินผืนป่าอยู่รวมกัน
เราได้พบไก่ฟ้าพญาลอ   ทำเสื่อทอและผ้าย้อมหลากสีสัน
กินกับข้าวแสนอร่อยทุก ๆ วัน   จนตัวฉันนั้นอ้วนพีเป็นหมีพูห์
ปิ้งข้าวโป่งข้าวโพดโคตรสนุก   รอมันสุกตื่นเต้นเป็นหนักหนา
สตรีนนท์แสนสุขใจสุขอุรา   ที่ได้มาสะแกราชแห่งนี้เอย

 

กลุ่มที่ 5-6

สะแกราชถิ่นนี้เรามาเยือน   มากับเพื่อนเฮฮาแสนหนิดหนม
เราเดินไปเดินมาก็ลื่นล้ม   เพาะเดินชมพันธุ์ไม้ลืมมองทาง
ได้ส่องกล้องดูนกในยามเช้า   โอ้แม้เจ้าปวดขี้ทนไม่ไหว
รีบเดินไปปลดปล่อยในดงไพร   สบายใจโล่งตูดพ้นทุกข์จัง
เมื่อท้องโล่งโปร่งสบายก็เริ่มหิว   เรานั่งชิวกินข้าวอร่อยเหาะ
ฟังเสียงนกบนกิ่งไม้ช่างไพรเราะ   มีเฉพาะที่นี่เท่านั้นเอย

 

กลุ่มที่ 7-8

7 ธันวาได้มาสะแกราช   ด้วยใจที่หมายมาดมุ่งศึกษา
ไห้ได้ความรู้เพิ่มพูนปัญญา   ในวิชาวิทยาศาสตร์ดั่งตั้งใจ
ประทับใจวิทยากรอารมณ์ขัน   ช่วยแบ่งปันความรู้แจ้งแถลงไข
สิ่งไม่รู้ไห้ได้รู้ได้เข้าใจ   นำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
สะแกราชธรรมชาติแห่งผืนป่า   นอนมองฟ้ามองดูดาวอย่างสุขสันต์
ปิ้งข้าวโพดปิ้งข้าวจี่กินด้วยกัน   ทั้งร้อยพันความจำไม่รู้ลืม

 

กลุ่มที่ 9-10

สะแกราชอยู่ที่วังน้ำเขียว   เราคอยเที่ยวหาคลื่นโทรศัพท์
ทั้งทูมูฟวันทูคอลดีแทคดับ   เดินฉับ ๆ ไปที่บนยอดเขา
เมื่อเช้านี้ไปดูนกกับพี่อิ๊ด   มันสุดซี๊ดบนยอดไม้อย่างมันเมา
ทั้งสามตัวนั้นคือนกแขกเต้า   เรานั่งเฝ้าพอมันเสร็จแล้วก็ไป
ถึงนกเสร็จแต่คนยังไม่เสร็จ   ต้องละเห็ดระเหินเดินไปไกล
ขึ้นกระบะอัดสิบจนรถไหล   แอบตกใจแต่ก็ผ่านไปด้วยดี
ขึ้นเขาแล้วอิ่มหนำด้วยใบเขียว   อู้ฮู้ตื่นเต้นใกล้สิ้นปี
เมื่อยก็เมื่อยเหนื่อยก็เหนื่อยแถมปวดฉี่   เอาไงดีเจอเจ้พุ่มถลกกลางเกง
ล้าก็พักตั้งวงกินขนม   กินลูกอมถ่ายรูปแล้วร้องเพลง
ลุงจำลองและพี่อี๊ดเป็นกันเอง   แสนครื้นเครงท่ามกลางดงในพงไพร
ถ่ายรูปเพลินจนเดินถึงสุดท้าย   เราร้องว้ายอุ๊ยตายคิดถึงไก่
เห็นเพื่อนกินน้ำลายก็เริ่มไหล   นึกในใจอยกลากไก่ลงในน้ำ
จบแล้วนะเรื่องราวของวันนี้   คือโชคดีที่พวกพี่เป็นแกนนำ
ทั้งสนุกปนหัวเราะน่าจดจำ   อยากเอ่ยคำขอบคุณจากใจจริง