ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ณ
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์

วันที่ 12-14 สิงหาคม 2553

กลุ่มที่ 1

สะแกราชอยู่ไกล้ไกลไปลำบาก   ต้องทนยากตรากตำฝ่าลมฝน
ในห้องน้ำน้ำไม่ไหลสุดจะทน   หนีไม่พ้นอดอาบน้ำเศร้าใจจัง
จะว่าไปก็มีข้อดีอยู่   ไม่หดหู่สิ่งอยากได้ดั่งใจหวัง
ได้พบกับพี่อี๊ดที่จริงจัง   มีมนต์ขลังสวยสะดุดที่สุดใจ
ทั้งไก่ฟ้าพญาลอพาเราอึ้ง   และสุดทึ่งกับสิ่งที่สวยงามตา
ไม่เสียทีที่ครุครูพาเรามา   ให้ค้นหาสัตว์ป่าน่าชมเอย

กลุ่มที่ 2

มาพวกเรามาสู่สะแกราช   ฝนสะอาดต้นน้ำลำธารใส
ทั้งพืชพันธุ์ผลไม้ในพงไพร   สัตว์น้อยใหญ่อยู่กันฉันผัวเมีย
สะแกราชกว้างใหญ่และน่าอยู่   ช่างอดสูน้ำไม่ไหลไฟก็เสีย
ยุงก็เยอะจะเป็นไข้มาลาเรีย   แสนอ่อนเพลียเหนื่อยล้าระทมใจ

กลุ่มที่ 3

อันต้นน้ำลำธารอันกว้างใหญ่   พืชพันธุ์ไม้นานาพาสุขสม
บุปผาชาติ สกุณาน่าชื่นชม   สุขอารมณ์สมฤทัยใจปรีดา
พนาวัลย์มีคุณและมีโทษ   อันประโยชน์เช่นวิจัยและศึกษา
เป็นแหล่งเกิดกำเนิดธารธารา   สัตว์นานาได้อาศัยและพักพิง
อันตัวโทษก็มีแม้นมิมาก   ทั้งพิษจากยางไม้และหลายสิ่ง
ทั้งหนามแหลมเห็ดพิษเข็ดจริง ๆ   อย่าหยุดนิ่งรีบรักษาก่อนช้าไป
สิ่งสวยงามนี้ที่แดนโคราช   มิควรพลาดมีโอกาสมาเร็วไว
ทั้งป่าสวยน้ำใสอยู่ไม่ไกล   พบได้ในถิ่นนี้ “ สะแกราช” เอย

กลุ่มที่ 5

สะแกราชป่าดีมีพี่เดี่ยว   พูดคนเดียวเล่นคนเดียวเสี่ยวจริงหนา
เจอพี่อี๊ดเล่นมุกทุกเวลา   เงียบจริงหนาความฮาแทบไม่มี
ทั้งพี่บอยคอยจ้องแต่ถ่ายรูป   ทั้งลูบ ๆ คลำๆผ้ามัดหมี่
รวมๆแล้วทุกอย่างเหมือนจะดี   ถ้าหากมีทีวีให้หนูดู
ที่กล่าวมาทั้งหมดหนูล้อเล่น   เพียงให้เป็นความสนุกสุขหรรษา
จะจดจำค่ายนี้ทุกเวลา   สามสิงหาปีหาก็ไม่ลืม

กลุ่มที่ 6

ประสบการณ์ที่ได้จากค่ายนี้   เป็นสิ่งที่ควรค่าน่าจดจำ
ทั้งรื่นเริงเฮฮาและขบขัน   ช่างสุขสันต์ร่าเริงบันเทิงใจ
อีกทั้งห้องพักช่างหรูเลิศ   ช่างบรรเจิดน้ำประปานั้นไม่ไหล
ส่วนพวกเราทั้งหลายต้องทำใจ   นั่งเซ็งไปไม่มีใครเหลียวแลเอย

กลุ่มที่ 7

สะแกราชดูดีดีก็น่าอยู่   ใครจะรู้ว่าน้ำดันไม่ไหล
แม้ว่าเราพยายามสักเพียงใด   น้ำก็ไม่ยอมไหลสักหยดเดียว
วันรุ่งขึ้นตื่นมาแสนสดชื่น   พวกเราตื่นขึ้นมาไปเดินเที่ยว
บางทีคิดรู้สึกตัวอยู่คนเดียว   ไปเดินเที่ยวด้วยกันแสนสุขใจ
แล้วยังทำให้พวกเราได้พบกัน   พากันมันสร้างสรรค์ลั้นล้าใจ

กลุ่มที่ 8

อาร์ตตัวพ่อยังบอกรักสะแกราช   ครูชูชาติก็เดินทางมาค่ายด้วย
ครูคมกฤช พัฒนาพรก็มาช่วย   คอยอำนวยความสะดวกกันสุดฤทธิ์
เดินเข้ามาเห็นคนหล่อสะแกราช   บอกกันว่าเหมือนว่านธนกฤต
แถมพี่อี๊ตพี่บอยก็เป็นมิตร   ปวดสมองสุกจิตนั่งคิดกลอน
มาพูดถึงความงามสะแกราช   ธรรมชาติงามดั่งไผ่ พงศธร
พญาลอเกรงขามดังสิงขร   แต่ที่นอนวิ๊งวิ๊งดั่งนกยูง
ถึงตอนจบอาตร์ตัวแม่จะบอกกล่าว   ถึงเรื่องราวที่ประสบและพบมา
สะแกราชเขาบอกมาว่า   อย่าตัดต้นไม้ทำลายป่าจุ๊บจุ๊บ