ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ณ
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนปากเกร็ด

วันที่ 24-26 มกราคม 2554

กลุ่มที่ 1

เมื่อได้รู้ว่าจะมาสะแกราช    จึงวิพากการเข้าค่ายกันยกใหญ่
ลงเฟ๊ซบุ๊ค เอ็มเอสเอ็น และออนไลน์    อยาก (เล่น) แทบตายเซ็งเป็ดไปตามกัน
แต่เมื่อพอพวกเราได้มาถึง    ต่างก็อึ้งตลึงงันคิดว่าฝัน
ที่นี่หรือพวกเรามารวมกัน    คงสุขสันต์ป่าเขาลำเนาไพร
ทั้งเต็งรัง ดิบแล้ง แสนชุ่มชื้น    เดินจนลื่นขี้นกมันหกใส่
แต่ความจริงดูแล้วมันไม่ใช่    โอ้นั้นไซร้คือน้ำลายของเพื่อนเรา
พี่พาไปดูไก่ฟ้าพญาลอ    รอ ร้อ รอ รอแล้วไม่สิ้นหวัง
ทั้งตัวผู้ ตัวเมีย มาเกี้ยวกัน    เล่นเอาฉันอิจฉาพญาลอ
ค่ำคืนนี้ท้องฟ้าช่างโปร่งใส    เห้ดาวไถคิดถึงเพื่อนที่เคลียคลอ
เงินที่ยืมไปเมื่อไหร่จะคืนหละพ่อ    โอ้ละหนอดาวลูกไก่เศร้าใจจัง

กลุ่มที่ 2

ณ ปากเกร็ดโรงเรียนอันมีเกียรติ    ละไมเมียดเรื่องวินัยใฝ่ศึกษา
ถึงสะแกราชเจ้าพงพนา    ได้ศักดิ์ดาจากสหนานาชน
2 วัน 1 คืน ที่ได้มาพัก    ได้รู้จักสิ่งใหม่ ๆ มากมายล้น
บันไดลิง เปล้าใหญ่ คละกันปน    หลายระคนรวมถึงสัตว์นานาพันธุ์
ทั้งไก่ฟ้าพญาลอจอมสง่า    อีกกิ้งก่า แหย้บิน หาผวนผัน
งูกะปะมากพิษอัศจรรย์    ยากตะบันเซรุ่มบำบัดกายา
ทั้งกิจกรรมอันให้ความภิรมย์    ที่เหมาะสมกับวิถีใช้ชีวา
อาทิเช่น ส่องกล้องดูนกมายา    ดังชื่อว่าแขกเต้าเบญจวรรณ
เมื่อค่ำคืนที่เรารอได้มาถึง    ทุกคนจึงดีใจและสุขสันต์
นอนดูดาวพร่างพราวอย่างขึงขัน    เราจึงถูกลงทัณไม่ขำเลย
แต่ความประทับใจที่เราได้    มีคุณค่ามากมายจำไว้เอ๋ย
ต้องกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเย่างเคย    ลาแล้วเอยสกาแรดถิ่งพงไพร