ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม

สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนดัดดรุณี

วันที่ 2-4 มิถุนายน 2554

กลุ่มที่ 1

วันหนึ่งมา ณ ค่ายสะแกราช     ใจจะขาดเห็นตุ๊กแกแย้หลากหลาย
เพื่อนเราวิ่งหนีมันทาบตาย    แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นจนปัญญา
วันต่อมาไปส่องนกดูไก่ฟ้า    โอ๊ยจะบ้าไก่เดินหนีไปไหนอ่า
ทางก็ลื่นหัวจะทิ่มกลิ้งลงมา    ขาก็ชาเล็บก็ขบทรมานดี
พอตกดึกคึกคะนองนอนไม่หลับ    กระส่ายกระสับเวียนกลัวเพราะกลัวผี
ขนข้าวของย้ายมาห้องดีดี    ห้องไหนมีเพื่อนเราอยู่ก็อุ่นใจ

 

กลุ่มที่  2

DDN มาเข้าค่ายสะแกราช    ไม่ลำบากยากเย็นเหมือนที่ไหน
อยู่ในป่าอากาศเย็นแสนสุขใจ    ต้นไม้ใหญ่สัตว์แมลงแสนแปลกตา
สวรรค์ลิขิตบ้านพักช่างน่ารัก     ถูกใจนักนอนสบายเป็นหนักหนา
ตอนกลางคืนดูดาวแมงเม้ามา     บินผ่านหน้าปัดตายไปหลายตัว
ได้เดินป่าดูนกและดูไก่    เขื่อนสดใสถ่ายรูปอย่างสร้างสรรค์
ถึงเวลากลับบ้านแสนผูกผัน   ก่อนจากกันขอขอบคุณค่ายนี้ เอย.

 

กลุ่มที่  3

วันหนึ่งมา ณ ค่ายสะแกราช    เหมือนฉันพลาดลืมเกงในใส่กระเป๋า
โอ้ทีนี้จะทำไงกันดีเรา    ยืมเพื่อนเอากลับด้านใส่ก็พอดี
เมื่อมาถึงฝนตกร่มวิเศษ    จึงเป็นเหตุเราไม่เปียกแต่ …..
ถึงสวรรค์ลิขิตกันสักที    ไม่ชื่นหมีแล้วเราไดร์เป่าปลิว
เป่าหมีเสร็จแล้วเราก็เข้าฐาน    บล็อกประสานวัดความสูงเราสุดหิว
ส่องนกเขากับเพื่อนแสนสยิว    เกงรัดติ๋วจนตะคริวกินถึงหู
พอตกดึกดูแมลงปาจังก้า    นอนบนผ้าดูดาวแสนสวยหรู
โอ้ตอนเช้าตื่นมาเจอตุ๊กแก    ร้องแอบแอ้แช่วับอยู่ข้างฝา
จนต้องเรียกลุงเหลื่อมให้มามา    จับตุ๊กแกที่ข้างฝาพาออกไป
จะขอแต่งบทกลอนเพียงเท่านี้    เพราะไม่มีเวลาจะปราศรัย
เพียงแค่นี้ก็ปาห้าบทไป    แต่ความประทับใจยังไม่หมดล้นตับ เอ่ย
ไอ กิ๊ฟ ยู อันเดอแสตนแอนยูโนว    ไอเล็ทโกทูบ้านนอกแฮปปี้
เซย์กู๊ดบายบ๊ายบาย หว่ออายหนี่    แอนแต๊งกิ้วมันนี่ไม่จ่ายเอย

 

กลุ่มที่  4

พอครูบอกต้องมาสะแกราช    ใจจะขาดต้องเข้าป่าอีก....
พอถึงวันที่รถออกน้ำตาคลอ    โอ้ต้องรออีกกี่วันกว่าจะจบ
ในใจคิดตั้งสามวันตูตายแน่    แค่ตุ๊กแกเจอเข้าไปแทบสลบ
อยากจะ …….    พออีกวันกลับสนุกสุดเหวี่ยง มัน
ได้ไปปีนหญ้าข้างทางอันสุดคัน    ยังไม่ทันเจอหมีป่าตัวเท่าควาย
วิทยากรอันสุดหล่อและสุดสวย    แม้ไม่หมวยไม่อึ่มเหมือนใครเขา
ทั้งครูเดี่ยวครูอี๊ดและครูบอย    ต่างคอยช่วยให้พวกเราเข้าใจป่า
คอยสรรหาสิ่งใหม่ใหม่ให้เราดู    ทั้งคอยพูดคอยบอกให้เราคิด
ทุกชีวิตล้วนมีค่าอย่าทำลาย    ไม่ให้หายไปจากป่าไม้ไทย
มาวันนี้วันที่เราต้องกลับไป    จะจำไว้ทุกทุกข์สิ่งที่ครูสอน
จะคอยเตือนทุกทุกคนที่คิดร้าย    ให้สลายไปจากแผ่นดินไทย
อยากจะบอกครูไว้ครั้งสุดท้าย    จำไม่ตายไม่หายไปจากไหน
ขอสัญญาจะทำตามด้วยหัวใจ    รักษาไว้ซึ่งป่าไม้ในไทยเอย

 

กลุ่มที่  5

อยู่ที่นี้วันนี้สะแกราช    เหงือกแห้งผาดเพราะขาดน้ำสะอาดใส
พอเห็นหน้าวิทยากรก็อ่อนใจ    นี้อะไรคนหรือหมีดูดีจัง
พอตกใจเสร็จสิ้นฝนก็ตก    เสียงคางคกร้องดังชั่งสดใส
ในห้องน้ำมีแมงมุมขยุ้มใจ    นั่นอะไรใต้บันไดมีตุ๊กแก
อาหารนั้นแสนอร่อยแซบอีหลี    ปริมาณตักเติมที่ดีเหลือหลาย
กินไม่หมดครูก็ด่าให้อับอาย    ต้องอมข้าวแล้วไปคายข้างนอกเอย.
สุดท้ายคำว่าขอบคุณคงน้อยไป    ที่บอกได้จะจดจำในวันนี้
กับสายใยสัมพันธ์ที่เรามี    จะจดจำสิ่งนี้ตลอดไป

 

กลุ่มที่  6

สะแกราชแห่งนี้ดีนักหนา    มีสัตว์ป่านานาอยู่อาศัย
มีนกกาและพฤกษาในพงไพร    มีดอกไม้มากมายดูน่ามอง
ป่าแห่งนี้เป็นพื้นที่สัตว์สงวน    ไม่มีคนรบกวนเป็นเจ้าของ
และเป็นที่นักวิจัยมาทดลอง    เพื่อปกป้องป่าไม้จากภัยพราน
ขอขอบคุณพี่ๆ ที่น่ารัก    ที่สอนให้รู้จักบล็อกประสาน
และอีกทั้งพืชพันธุ์อันตระกราน    เป็นสัญญาณป่าสมบูรณ์ทุกคืนเอย

 

กลุ่มที่  7

ศูนย์วิจัยสะแกราชสุดสงบ    แม้สัญญาณก็ไม่พบสักเครือข่าย
โทรหาใครก็ไม่ได้จะบ้าตาย    นอนก็ดึกตื่นก็สายสบายเลย
ตอนกลางคืนเดินป่าดูแมลง    ดาวส่องแสงแพรวพราวบนท้องฟ้า
ได้ยินเสียงแมลงและสัตว์ป่า    สุขชีวาได้มานอนดูดาว
วันที่สองฝนก็ยังตกไม่หยุด    เดินสะดุดก้อนหินคะมำหงาย
ลงไปนอนกับพื้นแสนสบาย    เพราะเจ็บกายลุกไม่ขึ้นกลุ้มชีวา
นั่งรถไปในป่าเพื่อจะหา    ดูไก่ฟ้าพญาลออย่างใจหมาย
แต่ไก่ฟ้าไม่มาให้เห็นกาย     เปลี่ยนเป้าหมายหาหมีควายดีกว่าเอย
ไปเดินป่าดิบแล้งป่าเต็งรัง    ฉันคาดหวังจะได้เจอหมีซักครา
อยากเจอหมีแต่หมีไม่มาหา    ถ้ามันมาฉันคงวิ่งหนีไม่ทัน
วันที่สามเดินทางไกลไปดูนก    เดินเหงื่อตกเจอทั้งนกเจอทั้งหนอน
เก็บภาพที่ประทับใจในทุกตอน    ต้นไม้ใหญ่ไม่ถูกถอนถูกทำลาย
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณวิทยากร    ที่พร่ำสอนความรู้เกี่ยวกับป่า
วันสุดท้ายนี้คงต้องจากลา    เก็บคุณค่าความทรงจำไว้ในใจ

 

กลุ่มที่  8

เมื่อมาถึงศูนย์วิจัยสะแกราช    ก็ดันขาดสัญญาณการติดต่อ
คิดถึงแม่แล้วก็คิดถึงพ่อ    เลยอยากขอสัญญาณจากอาจารย์
วันรุ่งขึ้นก็ดันเจอตุ๊กแก    ไม่อยากแลเห็นมันอยู่บนเพดาน
ไปเดินป่าเสร็จแล้วทานอาหาร    ไม่ได้การแล้วละต้องรีบไป
วันต่อมาก็แอบไปส่องไก่    ที่ไหนได้มันหนีไปหมดแล้ว
กลับบ้านพักก็เทน้ำใส่แก้ว    กลอนบทนี้จบแล้วเท่านี้เอย.

 

กลุ่มที่  9

สะแกราชคืออะไรใคร่อยากรู้    พอไปดูอู้ฮู้น่าร้ากอ่ะ
ลงจากรถสัญญาณหมดโอ้ยไรวะ    แหมเซ็งวะไม่ได้โทรกันพอดี
พอตกดึกพี่ก็พาเดินขึ้นเขา    ดูหมู่ดาวมากมายบนฟ้านี้
กินข้าวเกรียบย่างข้าวโพดปิ้งข้าวจี่    อยู่ที่นี่ก็อิ่มหนาทุกเวลา
เช้าที่สามชมความงามของป่าไม้    นกหลากหลายพืชหลากพันธุ์แสนสุข
เกิดขึ้นจากการอนุรักษ์ที่เหมาะดี    เริ่มจากความปราณีในจิตใจ
ร่วมอนุรักษ์ปลูกฝังจิตสำนึก    ให้ระลึกถึงความงามของสิ่งนี้
สร้างไม่ได้อย่าทำลายจะเป็นดี    เพื่อลูกหลานมีสถานที่ได้ชื่นชม

 

กลุ่มที่  10

เมื่อลงจากรถมาสะแกราช    ใจแทบขาดคิดถึงบ้านเป็นหนักหนา
โทรศัพท์สัญญาณไม่มีมา    ต้องเดินหาตามต้นไม้วุ่นวายจริง
เจอพี่บอย พี่อี๊ดและพี่เดี่ยว    เก่งจริงเชียวน่ารัก ทั้งหล่อสวย
ต้นไม้เยอะในป่าช่างงงงวย    พี่ก็ช่วยบอกชื่อให้เข้าใจ
ตื่นเช้ามาพี่พี่พาเที่ยวป่า     ดูไก่ฟ้าเสียดายจังไม่ได้เห็น
ตอนกลางวันเข้าป่าแสนลำเค็ญ    พี่เดี่ยวเล่นมุกไม่ฮาเราคิดนาน
ถึงเวลาวันที่สามได้กลับบ้าน    เราทำงานวาดรูปแสนสุขสันต์
ที่ทำให้เราสามัคคีกัน    จะจดจำทุกวันที่ได้มา

 

กลุ่มที่  11

มาเข้าค่ายวิจัยสะแกราช    สัญญาณขาดไม่มีซักเครือข่าย
บุฟเฟต์ของอร่อยมีมากมาย    ขวัญกระจายตอนดึกเจอตุ๊กแก
เช้าไปดูไก่ฟ้าพญาลอ    ใจจดจ่อเฝ้าดูหวังเห็นแน่
เฝ้าอยู่นานสุดท้ายไม่ได้แล    ถึงแม้ว่าผิดหวังไม่เป็นไร
เดินขึ้นเขาดูต้นไม้ในป่าใหญ่    กินข้าวใต้ต้นไม้แล้วหลับไป
อยู่ที่สะแกราชแล้วสุขใจ    เจอกันใหม่นะสะแกราชเอย.