ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ณ
สถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช
โรงเรียนดรุณสิกขาลัย

วันที่ 29-31 กรกฎาคม 2554

กลุ่มที่ 1

เมื่อได้ยินว่าต้องไปสะแกราชา  สุดอนาถจิตใจไปบุกป่า
แอร์ไม่มีเน็ตก้เน่าเศร้าชีวา อีกละหนายังเหลือบเห็นตุ๊กแกบิน
เรานั่งรถเข้าสู่ป่าดิบแล้ง แดดไม่แจ้งใต้ร่มตะเคียนหิน
มองไปเห็นไก่ฟ้าฉันอยากกิน สะดุดดินหน้าคว่ำสุขใจจริง
วันต่อมาเราตื่นเช้าไปดูนก เห็นวิหกหัวขวานสุดเมบริง
ดูชักแป๊บมันบินหนีเพราะไอสิง มันเดินกลิ้งวิ่งระหกตกเนินไป
ถึงยามบ่ายเราต้องเดินเข้าป่า ร้อนแทบบ้าหญ้าก็คันฉันทำใจ
พอตกเที่ยงเรากินข้าวนอนแกว่งไกว สุขสดใสป่าแห่งนี้เอย

กลุ่มที่  2

ตื่นแต่เช้าเดินทางมาสะแกราช  เพื่อนอนาถปั๊มจ๋าเจ้าอยู่ไหน
วิวนั้นสวยแต่เรานั้นหลับไหลไป สุดดีใจคนขับไม่หลับตาม
เมื่อมาถึงเจอดุโอ้พี่บอยเดี่ยว มุขสุดเฟี้ยวเปรี้ยวจี๊ดเหมือนมะขาม
ย่องดูไก่ไปเยี่ยมเขื่อนฟ้าสีคราม คืนงดงามดาวดวงแจ่มแอร่มตา
วันที่สองทั้งดูนกอีกชมไม้  เดินทางไกลในไพรสัณฑ์ไร้สุขา
วันพรุ่งนี้ถึงคราวต้องจากลา วอนเมตตาขอแม่ครัวกลับหอเอย

กลุ่มที่  3

เด็กดรุณมาเที่ยวค่ายเจอพี่เดี่ยว  แต่ว่าเดี๋ยว พี่บอยเขาหล่อกว่า
สะแกราชเด็กดรุณไม่เคยมา บุกรุกป่าหาความรู้ได้คะแนน
โทรศัพท์โทรไม่ได้โอ้อนาถ  สุดประสาทขาดเฟ๊ซบุ๊คทุกข์สุดแสน
แต่อาหารที่นี้ไม่ขาดแคลน เป็นดินแดนแห่งสวรรค์ของชีวา
อยู่สามวันพี่ก็พาเดินขึ้นเขา เดินเฉาเฉาหน่ายเหนื่อยและเมื่อยขา
ชมวิหคชมพันธุ์ไม้สุขอุรา ตะลุยป่าดิบแล้งและเต็งรัง
3 วันแสนสุขขีมีอันหมด ห้ามสลดจงจำที่พี่สอนสั่ง
ทั้งสัตว์ป่าดูดี๊ดีน่ารักจัง เป็นมนต์ขลังอยู่ในป่าห้ามล่าเอย