สถานีวิจัยแห่งนี้นับเป็นกำไรจากธรรมชาติอีกแหล่งหนึ่งที่มีคุณค่าประโยชน์มหาศาลแก่ชุมชนที่อยู่โดยรอบ อันได้แก่ ตำบลภูหลวง
อำเภอปักธงชัย ตำบลวังน้ำเขียวและตำบลอุดมทรัพย์ อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา เนื่องจากเป็นแหล่งรวบรวมพันธุ์สัตว์
นานาชนิด อาทิ เก้ง หมูป่า ไก่ฟ้าพระยาลอ ไก่ป่า ไก่ฟ้าหลังเขียว พระยากระรอกสีดำ กวางป่า เป็นต้นนอกจากนี้ ยังเป็นสถานีวิจัย
ที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยผักพื้นบ้านนานาพันธุ์อาทิผักกูด ผักหวาน กระถิน เห็ดนานาชนิด โดยเฉพาะเห็ดโคน เนื่องสถานีวิจัยสิ่งแวดล้อม
สะแกราชมีจอมปลวกจำนวนมากอันเป็นแหล่งกำเนิดของเห็ดชนิดนี้ (ซึ่ง สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย
หรือ วว. กำลังทำการศึกษาวิจัยวงจรชีวิตของปลวกที่มีผลต่อการเกิดเห็ดโคน) นอกจากนั้นยังมีพืชยอดฮิตของผู้นิยมรับประทานทั้งหลาย ซึ่งก็คือสะตออีสานนั่นเอง

อย่างไรก็ตาม ในการเก็บพืชพันธุ์ต่างๆ ของชุมชนโดยรอบสถานีวิจัยเพื่อการประทังชีวิต หรือแม้กระทั่งประกอบอาชีพอย่างเป็นล่ำเป็นสันนั้น เป็นการใช้ทรัพยากรธรรมชาติซึ่งขาดการปลูกทดแทน และในบางครั้งได้ส่งผลกระทบต่อพื้นที่การทดลองด้านสิ่งแวดล้อมและนิเวศวิทยาป่าเขตร้อน ห้องปฏิบัติการธรรมชาติ อันเป็นความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของชุมชน จากมูลเหตุดังกล่าวจึงเป็นที่มาของโครงการรณรงค์ปลูกพืชท้องถิ่นกินได้
ของสถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราช โดยพืชนำร่องของโครงการ ก็คือ “ลูกดิ่งหรือสะตออีสาน”